Staropolskie przysłowia na wrzesień. Sprawdź, które z nich znasz i jaką pogodę nam przyniosą w tym roku?

Przysłowia na wrzesień:

Gdy wrzesień z pogodą zaczyna, zwykle przez miesiąc pogoda się trzyma.

Wiele ostu we wrzesień, wróży pogodną jesień.

Jeśli wrzesień będzie suchy, październik nie oszczędzi nam pluchy.

Wrzesień jeszcze w słońcu chodzi, babie lato już się rodzi.

Święty Idzi (1 września) nic już w polu nie widzi.

Święty Idzi gruszkę na drzewie widzi.

Maria (8 września) pokazuje, jakich czterdzieści dni zwiastuje.

Maryja się rodzi, jaskółka odchodzi.

Święta Regina (7 września) mgły rozpina.

Pogoda na Nikodema (15 września) – cały miesiąc deszczu nie ma.

Kiedy Irena (18 września) z mrozem przybywa, babie lato krótkie bywa.

Święty Mateusz (21 września) dodaje chłodu i po raz ostatni podbiera miodu.

Po świętym Mateuszu chucha, kto sobie nie zrobił kożucha.

Gerard (24 września) czasem wróży na to, że z nim przyjdzie drugie lato.

Gdy noc jasna na Michała (29 września), to nastąpi zima trwała.

Gdy na Michała obrodzą żołędzie, dużo śniegów w zimie będzie.

Jeśli bociany do Michała zostały, nie będzie mrozów przez grudzień cały.

Kiedy na Michała wiatr północny wieje, na ładną pogodę chłop traci nadzieję.

Czego lipiec i sierpień nie dogotuje, to z pewnością wrzesień dosmaży. 

Wrzesień wrzosami strojny, lecz od pracy znojny.

Im głębiej we wrześniu kopią się robaki, tym srożej się zima da ludziom we znaki.

Gdy we wrześniu grzybów brak, niezawodny zimy znak.

Szron wrześniowy i pajęczyny po ziemi znakiem bywają tęgiej zimy.

Gdy wrzesień bez deszczów będzie w zimie wiatrów pełno wszędzie.

Gdy we wrześniu krety kopią po nizinach, będzie wietrzna, ale lekka zima.

Tekst: Karolina Zawadzka Zdjęcia: shutterstock