Przysłowia na luty

W lutym wody wiele, w lecie głodne ciele.
Gdy luty mrozy daje, wróży urodzaje.
Lutek bywa różnie zmienny: pół zimowy, pół wiosenny.
Gdy na początku lutego słońce świeci, wiosna tak szybko nie przyleci.
Gdy w Gromnicę (2 lutego) z dachu ciecze, zima jeszcze się powlecze.
Gdy mróz w lutym ostro trzyma, wtedy już niedługo zima.
Gdy św. Agata (5 lutego) po błocie brodzi, człek w Zmartwychwstanie (31.03) po lodzie chodzi.
Święty Walenty (14 lutego) gdy odmrozi pięty, na wyżywienie sprzedaj sprzęty.
Deszcz w Cyryla, Metodego (14 lutego) - dla rolnika nic dobrego.
Lepsza na Konrada (19 lutego) głodnych wilków zgraja niźli chłop w koszuli.
Gdy święta Małgorzata (22 lutego) w szacie białej po polu spaceruje, już w marcu jej łaskawość gospodarz odczuje.
Jeżeli ciepło w dzień świętego Piotra (24 lutego), to zima do Wielkiejnocy potrwa.
Maciej (24 lutego) zimę traci, albo ją bogaci.
Święty Maciej (24 lutego), gdy nie zastaje zimy, to ją czyni, gdy zastaje – gubi.
Jak na święty Maciej ciepło, to się będzie długo wlekło.
Gdy bez wiatrów luty chodzi, w kwietniu wicher nie zawodzi.
Gdy ciepło w lutym, zimno w marcu bywa, długo potrwa zima, rzecz to niewątpliwa.
Kiedy kot w lutym w słonku się grzeje, musi w marcu zajść na przypiecek.
Gromniczna zimę traci albo ją bogaci. Gromniczna pogodna, jesień będzie dorodna.
Gdy w Gromniczną śnieg mocno się trzyma, niedługa już będzie zima.

Tekst: Redakcja Zdjęcia: Shutterstock

Zobacz także: Z notanika ogrodnika: co siejemy w lutym?
Zobacz także: Kalendarz księżycowy ogrodnika: jakie prace wykonać w lutym 2024?