Makolągwa

Jest mniejsza od wróbla, mierzy 12,5-14 cm. Dla samca w szacie godowej charakterystyczne jest jaskrawoczerwone czoło i pierś, a także szara reszta głowy i jednolicie brązowy płaszcz. W szacie spoczynkowej czerwone elementy upierzenia są raczej brązowo czerwone. Samica jest delikatnie kreskowana, ogólnie brązowawa, ale z brązowoszarym karkiem i bez czerwieni. 

Występowanie:

Makolągwy gnieżdżą się na terenach otwartych z jałowcami, grupami młodych drzew lub żywopłotami, ale także na wrzosowiskach i torfowiskach wysokich, jak również w górach do granicy lasu. Często spotykane są też we wsiach i na obrzeżach miast oraz na
zakrzewionych terenach przemysłowych i kolejowych. Czarkowate gniazdo makolągwa zakłada często w krzewie jałowca, głogu lub w małym świerku, nierzadko także w zacisznym miejscu w gąszczu jeżyn. W Polsce niezbyt liczna.

Warto wiedzieć:

Pokarm jej stanowią nasiona głównie roślin zielnych - zwłaszcza chwastów, czasem także brzóz, olch i topól, które zbiera z ziemi. Poza okresem lęgowym często koczują, podobnie jak inne łuszczaki, grupami rodzinnymi, które w zimie łączą się w większe stada.
Źródło: http://lesnictwo.republika.pl

Posłuchaj odgłosów makolągwy: