Dom w stylu shabby chic z nutką eklektyzmu i błękitnymi dodatkami

Styl skandynawski z krainy muminków 

Swój dom zobaczyła na wakacjach. Pojechali z Janem na północ Europy. – Zawsze pociągał nas styl życia Skandynawów – mówi. – Prosty, wygodny, bez niepotrzebnego blichtru.Poza tym, odkąd pamiętam, jeździmy volvo, oboje w dzieciństwie zaczytywaliśmy się w przygodach Muminków, a najszczęśliwsze chwile spędziliśmy, jeżdżąc na rowerach po Danii i Norwegii.

Tamtejsze malowane na biało, żółto lub czerwono domy spodobały im się tak bardzo, że postanowili zamieszkać właśnie w takim drewniaku. Na początku szukali starej drewnianej willi, ale w końcu uznali, że wygodniej dla wszystkich będzie, jeśli zamówią w fabryce gotowy dom. Będą wtedy mieli gwarancję, że jest dobrze docieplony i zaizolowany, że nie przecieka dach i nie trzeba wypruwać ze ścian instalacji elektrycznej.

Od domu w stanie surowym do wiejskiego raju w stylu skandynawskim 

I tak pewnego ranka na początku wakacji w 1996 roku zajechały do ich wioski niedaleko Groningen trzy małe szwedzkie ciężarówki. Ponieważ dom jest z prefabrykatów, składa się go jak klocki Lego. Dom – choć na razie tylko pusta puszka: podłoga, ściany i dach – stanął wśród drzew jeszcze tego samego dnia wieczorem. Rodzina nie mogła uwierzyć, że jej marzenie spełniło się w kilkanaście godzin, i to na jej oczach. Wprowadzili się pod koniec wakacji. Budowa zajęła Szwedom niecałe sześć tygodni.

Styl skandynawski czy wiejski?

Ineke postanowiła, że dom będzie miał kolory jej ulubionych hortensji – o biało-niebieskich płatkach. Biel wybrała dlatego, że dzięki niej zawsze jest jasno, świetliście, a willa nie przypomina góralskiej chaty.

A niebieski? – Kochałam go przez całe życie. W latach 80. malowałam nasze łóżko i szyłam niebieską pościel, bo nie mogłam jej znaleźć w sklepach. Wielką zaletą niebieskiego jest to, że łatwo jest połączyć wszystkie jego niuanse. Od delikatnego, perłowogołębiego, aż po turkusowy czy morski – wszystkie do siebie pasują. Kropki, paski, zygzaki, kraty, kwiaty, hafty, malunki, reliefy.

Motywy marokańskie, skandynawskie, francuskie i holenderskie, sprzed lat i zupełnie nowe, bo kobalt znów zrobił się popularny – mówi. – Ważne, by miały jasne, jednolite tło. Mogą nim być białe ściany, mogą lniane zasłony, połyskujące perłowo płytki ceramiczne, popielate szkliwo ceramicznych naczyń. Jest zbieraczem, więc musiała jakoś trzymać swój kolekcjonerski temperament w ryzach.

Ulubione biele i błękity bardzo jej ułatwiły utrzymanie porządku, choć wzorów i motywów w dekorowanych przez nią wnętrzach rzeczywiście jest sporo.