Rozgrzewają i leczą! Sprawdź proste przepisy na pyszne nalewki domowe i kordiały

Dereniówka na trawienie - nalewka domowa o właściwościach leczniczych

Poleca Klaudyna Hebda - aromaterapeutka, zielarka, alchemiczka, entuzjastka przygotowywania potraw oraz ziołowych remediów za pomocą zapomnianych technik, absolwentka studiów zielarskich na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie, prowadzi blog klaudynahebda.pl

WEŹ: • 500 g dojrzałych lub przejrzałych owoców derenia (można dać nawet więcej, tyle, ile zmieści się w słoiku z alkoholem) • 250 ml spirytusu 96% • 250 ml wódki 40% (lub zamiast powyższych – ½ l spirytusu nalewkowego 70%) • 300-500 g cukru

Zmiażdż lub nakłuj owoce, żeby puściły jak najwięcej soku. Wsyp do wyparzonego słoja, zalej alkoholem, szczelnie zakręć; niech postoi w ciepłym miejscu miesiąc – od czasu do czasu potrząśnij. Potem przecedź i do jednego słoika zlej sok z alkoholem, w drugim zasyp cukrem owoce, nakryj gazą. Po kilku dniach puszczą syrop – przecedź go dokładnie (odciśnij dereń) i przelej do słoja z alkoholem. Odstaw do sklarowania na miesiąc. Przelej przez filtr do kawy do butelek i zostaw co najmniej na pół roku. Dereniówka im dłużej dojrzewa, tym jest szlachetniejsza w smaku.

Dereń jest bogaty w witaminę C (która, niestety, niszczy się w dużej mierze pod wpływem obróbki cieplnej), antyoksydanty. Wspomaga trawienie (dlatego robi się np. galaretki z derenia jako dodatek do tłustych mięs), działa dobrze na drogi moczowe. Był popularny w Persji, gdzie przyrządzano jego owoce na słodko i słono, lubowali się w nim Bizantyjczycy. Do nalewki najlepsze są owoce, które same spadły już z krzewu (trzeba rozłożyć pod krzewem płachtę) i dodatkowo leżały pod nim jeszcze ze dwa dni.

Głogówka na serce i układ krwionośny - przepis na nalewkę poprawiającą krążenie

Poleca  Aleksandra Ryzner - absolwentka Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, społeczniczka, lokalna aktywistka i zielarka, jedna z bohaterek książki Sylwii Kawalerowicz „Moc ziół” wyd. Buchmann

WEŹ: •owoce głogu •spirytus 75% •miód

Świeże owoce głogu wypłucz i na 24 godziny włóż do zamrażarki. Następnie wrzuć do słoja i zalej spirytusem, żeby przykrył owoce. Zakręć, odstaw na 4 tygodnie. Codziennie wstrząsaj. Potem wylej na durszlak, odlej macerat alkoholowy. Owoce wsyp z powrotem do słoja i zalej syropem miodowym (2 miarki miodu – 1 miarka przegotowanej, schłodzonej wody, mieszaj do całkowitego rozpuszczenia miodu), tak żeby je przykrył. Odstaw na 4 tygodnie, codziennie mieszaj. Po tym czasie przecedź, syrop połącz z maceratem alkoholowym. Owoce zalej wrzątkiem i podgrzej powoli, doprowadzając do wrzenia, wylej na durszlak, przecedź przez gazę, wyciśnij owoce i dodaj do mieszanki alkoholowo-miodowej, łącząc w ten sposób trzy różne wyciągi – alkoholowy, miodowy i wodny. Odstaw w ciemne miejsce na 3 miesiące.

Nalewka ma ok. 24% alkoholu, poprawia ukrwienie mięśnia sercowego, spowalnia tętno, wspomaga siłę skurczu, wzmacnia wydolność serca. Poprawia również krążenie mózgowe. Przywraca jasność myślenia, łagodzi zawroty głowy i szumy uszne oraz bóle migrenowe. Jest idealna dla nadciśnieniowców, osób po udarze czy zawale. Pij 25 ml raz dziennie przed snem. Przy migrenie doraźnie co 3-4 godziny po łyżce stołowej do ustąpienia objawów.

Berberysówka na przeziębienie - najlepsza nalewka w trakcie choroby

Poleca Zbigniew T. Nowak - znawca roślin leczniczych, popularyzator ziołolecznictwa, apiterapii i zdrowej diety. Autor ponad 70 książek, uhonorowany odznaczeniem „Zasłużonemu – Polskie Towarzystwo Lekarskie”, przyznawanym wybitnym osobowościom działającym na rzecz medycyny.

WEŹ: • 500 g dojrzałych owoców berberysu zwyczajnego (z lasów i ugorów) • 300 g cukru (lub więcej wg upodobań), najlepiej trzcinowego ekologicznego • litr alkoholu (rozcieńcz ½ litra spirytusu 95% w ½ litra wody)

Oddzielone od szypułek owoce berberysu wypłucz na sicie, dokładnie odsącz i wsyp warstwami do słoja, każdą przesypując cukrem. Po zakręceniu ustaw w ciepłym miejscu, aż na dnie zbierze się dużo soku. Codziennie warto całość przebijać drewnianą łyżką, aby owoce równomiernie puściły sok i były w nim zatopione. Następnie dodaj alkohol i po szczelnym zakręceniu słoja trzymaj go około 4-5 tygodni w ciepłym miejscu. Co jakiś czas możesz wymieszać płyn drewnianą łyżką. Następnie delikatnie zlej nalewkę do szczelnych butelek, które przechowuj co najmniej 3-4 miesiące w chłodnym (wtedy nabiera najlepszego smaku) i ciemnym pomieszczeniu.

Berberys działa bakterio- i wirusobójczo. Warto po tę nalewkę sięgać w infekcjach z gorączką, bo wpływa napotnie i rozgrzewająco. Koi bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie, ma działanie odtruwające. Kwaskowata, o bardzo oryginalnym smaku, należy do najbardziej poszukiwanych nalewek.

Żołędziówka na rozgrzewkę - domowy trunek bogaty w minerały

Poleca Małgorzata Kalemba-Drożdż - biochemiczka, autorka bloga Trochę inna cukiernia oraz książek „Jadalne kwiaty” i „Smakowite drzewa”, wyd. Pascal

WEŹ: • 2 szkl. żołędzi • 2 l wody •800 g cukru muscovado • 700 ml spirytusu • ½ laski wanilii • kawałek skórki z pomarańczy

Dojrzałe żołędzie rozłup i pokrój. Delikatnie upraż na suchej patelni. Rozpuść cukier w gorącej wodzie. Syropem zalej żołędzie. Po 30 minutach odcedź płyn i całkowicie go wystudź. Dodaj wanilię i skórkę pomarańczy. Powoli wymieszaj ze spirytusem. Odstaw w chłodne miejsce na 4 miesiące, po czym rozlej do butelek. Pełnię smaku nalewka osiągnie po 5 latach.

Żołędzie, czyli owoce dębu, są orzechami. Zawierają ok. 50% skrobi, 6% białka i 30% tłuszczów, z czego głównie jednonienasyconych kwasów tłuszczowych. Są bogate w magnez i potas, a także witaminę PP i kwasy fenolowe. Na surowo nie można ich zjadać, bo zawierają duże ilości tanin i garbników o silnie wysuszającym i ściągającym działaniu, dlatego trzeba je odgoryczyć (przy nalewce nie jest to konieczne). Zbieraj je po św. Michale (29 września), ponieważ te, które spadają z drzew wcześniej, zazwyczaj są robaczywe. Lepiej poczekać, aż zaczną spadać naprawdę dojrzałe, bez czapeczek. Ja lubię zrywać żołędzie w połowie września prosto z drzewa, z nisko zwieszonych gałęzi; są czyściutkie, nieoblepione ziemią ani piaskiem.

Opracowanie: Joanna Halena, zdjęcia: shutterstock